Hatschi!
Der Name des Hauptdarstellers (und damit praktisch auch das Drehbuch) der zweitletzten Adventsgeschichte wurde vom 6jährigen Logorö-Leser Béla eingesandt. Herzlichen Dank, Béla und viel Vergnügen mit Herrn Ichmuenimmernüssewennichhoisäg!
Hatschi!
Es isch emal dä Herr Ichmuenimmernüssewennichhoisäg gsi, dä hät es grosses Problem gha. Immer wenn er öppertem „Hoi“ gseit hät, hät er so fescht müesse nüsse, dass alli Lüüt grad furtgspickt sind, so en feschte Windstoss hät’s gäh vo sim Nüsse.
Das isch vor allem schad gsi, will dä Herr Ichmuenimmernüssewennichhoisäg sehr en höfliche Mänsch gsi isch. Er hetti ja nume müesse ufhöre, d’Lüüt z’begrüesse, dänn wär alles keis Problem gsi. Aber chum hät dä Herr Ichmuenimmernüssewennichhoisäg öpper atroffe, hät er eifach nöd anderscht chöne als „Hoi“ z’säge.
Und – „HATSCHI!“ – sind die Lüüt so wiit ewäg gspickt, dass mer die meischte vo ihne nie meh gfunde hät.
Eines Tages hät er vo dä Frau Nastüechli ghört. D’Frau Nastüechli segi ganz ä netti Frau und verteili die ganzi Ziit Nastüechli.
Dä Herr Ichmuenimmernüssewennichhoisäg hät dänkt, die Frau gäch er grad go bsueche und isch loszoge. D’Frau Nastüechli hät ihm grad wellä es Nastüechli gäh, doch dä Herr Ichmuenimmernüssewennichhoisäg hät sie z’erscht no wellä begrüesse.
Und – „HATSCHI!“ – isch au d’Frau Nastüechli weg gspickt. Öppe 30 Nastüechli sind no i dä Luft umenander gfloge und uf dä Bode gheit, detä wo vorher grad no d’Frau Nastüechli gstande isch.
Truurig hät sich dä Herr Ichmuenimmernüssewennichhoisäg uf dä Heiwäg gmacht, da hät er ä wunderhübschi Frau uf dä anderä Strassesiite gseh. Die Frau isch so schön gsi, dass sich dä Herr Ichmuenimmernüssewennichhoisäg fescht vorgnah hät, uf kein Fall „Hoi“ zu ihre z’säge, damit sie nöd au wieder furtspickt.
Er hät sich ganz fescht s’Muul zue ghebät und isch zu dä Frau ane gange. Die hät ihn erwartigsvoll aglueget aber sälber au nüt gseit. Nachemene Wiili hät die gueti Frau en immer hässigere Gsichtsusdruck übercho und irgendwänn hät sie gseit: „Grüezi, Sie unhöfliche Ma. Ich bin d’Frau Ichhansnödgernwemermichnödbegrüesst und han’s nöd gern wenn mer mich nöd begrüesst.
Tja, was will mer mache? Zwei Sekunde spöter isch au d’Frau Ichhansnödgernwemermichnödbegrüesst über alli Berge gfloge.
Und dä Herr Ichmuenimmernüssewennichhoisäg? Hät er ächt s’ganzä Läbe müesse ällei bliebe?
Nei, nei, kei Angscht. Dä Herr Ichmuenimmernüssewennichhoisäg hät es paar Wuche spöter d’Frau Windmühli känneglärnt und die hät sich gfroit wie ne Mohre, wenn dä Herr Ichmuenimmernüssewennichhoisäg sie amigs begrüesst hät. Ihri Mühliflügel händ sich vo sim Nüüse dreiht wie wahnsinnig und sie hät immer wieder ufs Noie welle, dass er ihre „Hoi“ seit.
Sie händ ghürate und sind äs Läbe lang glücklich gsi mitenand. Sie händ siebe Chind gha. S’erschte hät Hueschtezältli gheisse, s’zweite Schnupftabak, s’dritte Gsundheit, s’vierte Böög, s’foifte Bazille, s’sächste Händwäsche und s’siebte Abermitsoife.
Der Logorö-Dödelgeschichten-Adventskalender 2012
Bisher erschienen:
- 01. Dä Herr Stinkfurz findet ä Fründin
- 02. I wett i hett es glücklichs Bett
- 03. Ä riese Schreierei
- 04. S’fuule Eichhörnli Nummere 57
- 05. Gegesiitigi Hilf hilft gegesiitig
- 06. Dä Herr Stinkfurz im Wald
- 07. Ach du Schreck!
- 08. Schriibe macht Froid
- 09. Ich ha jetzt kei Ziit
- 10. Chaos im Eichhörnliwald
- 11. Dä Herr Stinkfurz und d’Badmeischter-Party
- 12. Ä chläbrigi Gschicht
- 13. Ä langi Gschicht vom Alange
- 14. Hoppla!
- 15. S’fuule Eichhörnli macht ä Party
- 16. Dä Herr Stinkfurz gaht in Usgang
- 17. Ordnig isch s’halbe Läbe
- 18. Es schneielet, es beielet
- 19. D’Gschicht vom Ma, wo uf alles reime cha
- 20. Gsellschaft fürs fuule Eichhörnli
- 21. Dä Herr Stinkfurz will sich sälber hälfe
- 22. Dä Zauberer Chrüsimüsi
