D’Giggeli-Zwerge vo dä Giggeli-Berge
Heute wird es lustig bei Cliff & Hänger! Die Giggeli-Berge haben es nämlich in sich – und zwar eine Riesenschar kichernde Winzlinge, die selbst bei Schneewittchens Anblick in Gelächter ausbrechen würden. Vorhang auf für Cliff & Hänger Kapitel 10!
Previously on Cliff und Hänger:
Mit em trottelige Herr Igel händ dä Cliff, dä Hänger und dä Gumpi en vierte Kumpan uf ihrere Reis nach Loretanie gfunde. Er füehrt sie sicher usem Dichte-Wäldli use. Doch – hoppla! – stönd sie scho vor em nächschte Hindernis! Dä Giggeli-Berge!
Kapitel 10
D’Giggeli-Zwerge vo dä Giggeli-Berge
Währenddem dä Cliff, dä Hänger, dä Gumpi und dä Herr Igel hoffnigslos vor dä Felswand gstande sind, hät’s hinter ihne plötzlich graschlet – und giggelet.
Eusi Fründe händ sich schnäll hinter em nächschte Felse ver-steckt und füre güggslet, wer dänn da nöcher chunnt.
Us em Wald use isch e Gruppe vo chline Zwerge cho, unter ihrne rote Chappe hät mer sie fascht nöd chöne erchänne. Aber giggele hät mer sie ghört!
Wo dä vorderscht Zwerg zu dä Felswand cho isch, hät er gruefe: „Kompanie halt!“
Uf das abe hät ein Zwerg vo hine gruefe: „Was? Wer isch alt?“
Und en andere hät gmeint: „Also mir isch au chalt.“ Und scho händs wieder wie wahnsinnig giggelet.
„So! Höred uf mit dem Blödsinn“ hät dä vorderschti Zwerg gmeint, obwohl au er hät müesse giggele. „Wo isch dänn da jetzt bloss scho wieder dä Igang?“
Und scho händ die andere Zwerge sich wieder chuglet vor lache. „Er findet dä Igang nöd! Wie jede Abig. Hät er eigentlich dä Igang irgendeinisch scho mal sälber gfunde?“
Sie händ agfange ihre Chef nahzmache. Alli sind a d’Felswand gstande und händ mit dä Händ druf klopfet. „Chum! Igang! Chum! Wo bisch dänn du hüt?“
Es hät nöd lang duuret und all Zwerge sind am Bode gläge vor Lache. Ihre Chef hät grad welle zur Rueh uffordere, da hät er dä Cliff und sini Begleiter hinter ihrem Felse entdeckt.
„Was mached dänn ihr da?“ hät er eusi Fründe gfröget und sofort sind all Zwerge neugierig nöcher cho. Hei, hät das es Glächter gäh, wo sie die vier Gschtalte hinter em Fels entdeckt händ.
„En Hund, en Mänsch, es Ross und en Igel! Was isch denn das für es luschtigs Trüppli?“ händ sie usgruefe und sich vor Lache d’Büüch müesse hebä.
Dä Cliff isch füre gstande und hät sich und sini Fründe vor-gschtellt. Ihr chönd eu ja dänke,
was das für es Glächter geh hät, wo dä Herr Igel sich hät welle vor dä Zwerge verbüge und dä Chopf grad amene Felsbrocke agschlage hät.
Nachdem dä Cliff verzellt hät, dass sie unterwägs seged, um d’Prinzässin Lea vo Loretanie z’befreie, hät dä Chef vo dä Zwerge s’Wort ergriffe. „Mir sind d’Giggeli-Zwerge vo dä Giggeli-Berge und mir hälfed eu sehr gern. Wenn ich bloss dä dummi Igang äntli finde würd. Ah, lueg! Da isch er ja!“
Er hät zmitzt i dä Felswand en runde Chnopf gfunde und druf druckt. Es isch nöd lang gange, da hät’s „Ping“ gmacht und im Fels isch ä Lifttüre ufgange! D’Zwerge sind alli ine gange und am Schluss sind au dä Cliff und sini Begleiter ihne gfolgt.
Mit emene Lift uf d’Giggeli-Berge ufe! Wer hetti das dänkt? Dä Cliff isch völlig baff gsi. Dä Chef vo dä Zwerge hät uf dä Siite en Chnopf druckt und los isch dä Lift gfahre.
Abwärts.
„Stopp! Nei!“ hät dä Cliff gruefe. „Mir müend über d’Berge und für das muess dä Lift ue fahre!“
Doch dä Zwergechef hät nume abgwunke. „Lass das nume eusi Sorg si. Mir Giggeli-Zwerge sind no nie über d’Giggeli-Berge gange. Sondern immer unedure.
Nachdem dä Lift aghalte hät und sini Tür uf dä andere Siite ufgange isch, händ sie än lange, mit Petrollampe belüchtete Höhlegang entdeckt. D’Zwerge sind us em Lift use gsprunge, händ afange singe und sind grad losgloffe.
Mir sind Zwerge,
laufed unter dä Berge.
D’Höhlegäng
sind zwar chli eng.
Doch mit viel Muet
chunnt alles guet.
Dä Cliff isch en nette,
er will d’Prinzässin rette.
Fründe tüend ihn begleite,
sie gönd mit ihm go fighte.
Mir hälfed ihne gern,
mir händ en guete Chern.
Stundelang sind sie so dur die enge Gäng gloffe und grad wo dä Zwergechef hät welle säge, dass sie jetzt dänn bald dä Usgang erreiche würded, hät ihne es grosses, schlabrigs Ding dä Wäg versperrt. Es isch ganz us enere gschliimige Masse gsi und hät zwei Auge und es grosses Muul gha. Und es hät gschwätzt.
„Ou nei!“ händ d’Zwerge gruefe. „En Schwätz-Schwabbel!“
S’Monschter vor eusne Fründe isch gross.
Morn isch würkli allerhand los!
Cliff und Hänger – Die Logorö-Adventsgeschichte 2013
Bisher erschienen:
- 01. Es überraschends Gschänk
- 02. S’gheimnisvolle Figürli
- 03. Hallo, min Name isch Hänger
- 04. Dä Gumpi cha nüm gumpe
- 05. Vo dä Prinzässin Lea, em König Lolo und emene truurige Kerli
- 06. Jetzt chömed d’Hasepirate!
- 07. Ä Schlacht, wo eigentlich gar keini gsi isch
- 08. En Wald volle Dichte
- 09. Dä trotteligi Herr Igel
